Dutch. Again!
26 January 2010 22:24Vandaag weer bij Emil geweest. Weer bijzonder. En fijn ook. En morgen ga ik ook lekker niet naar de studiedag heb ik al besloten. Ik zadel niemand op met een last en kies dan even voor mezelf. Even nog nagenieten van vandaag en nog even tijd voor mezelf. Zonder schuldgevoel!
Bij Emil was fijn. Hij haalde aan dat mijn mams, Krista, ik en ook mijn paps last hebben van een familie geweten: dingen herhalen zich, een soort karma zeg maar. Om het op mezelf te betrekken: ik heb altijd het gevoel in een hoekje te staan, en dan dus er niet bij te horen, eenzaam te zijn, verlaten etc...En van daaruit reageer ik dus ook vaak. Ik pas me aan iedereen aan, vanuit een schuldgevoel ook. En ik neem dus niet mijn eigen plekje in. Ik ben dus feitelijk niemand. En voel me dus ook eigenlijk ellendig, zelfs nu, nu ik me al veel beter voel. Als ik leer om dingen los te laten, dan sta ik mezelf ook toe om een plekje op deze wereld in te nemen en daarmee komen dus alle fijne gevoelens meteen vrij. Dan mag ik er gewoon zijn!
Emil vertelde ook dat ik zo snel groei en hij zo verbaasd is hoe hard ik ontwikkel en hoe snel ik de dingen op pik. Allemaal fijne dingen om te horen. En in maart toch nog weer een keertje terug, maar ik denk zomaar dat het niet alleen voor mij meer is. We zien wel.
Het was in elk geval erg fijn. En dus zo fijn dat ik morgen voor mezelf kies. Na een bezoekje aan Emil lukt dat me altijd even erg goed. Ik heb gewoon geen zin om morgen naar een studiedag te gaan wat energie vreet en nooit ergens echt op slaat. Ik ga er zelfs gewoon open en eerlijk over zijn donderdag mochten er vragen over komen "Ik heb even voor mezelf gekozen."
Ga nu lekker naar bed, nog even Ierland foto's kijken en dan nog even Judging Amy ofzo. Morgen even uitslapen en even niksen. Lekker. Fijn. Goed.
Bij Emil was fijn. Hij haalde aan dat mijn mams, Krista, ik en ook mijn paps last hebben van een familie geweten: dingen herhalen zich, een soort karma zeg maar. Om het op mezelf te betrekken: ik heb altijd het gevoel in een hoekje te staan, en dan dus er niet bij te horen, eenzaam te zijn, verlaten etc...En van daaruit reageer ik dus ook vaak. Ik pas me aan iedereen aan, vanuit een schuldgevoel ook. En ik neem dus niet mijn eigen plekje in. Ik ben dus feitelijk niemand. En voel me dus ook eigenlijk ellendig, zelfs nu, nu ik me al veel beter voel. Als ik leer om dingen los te laten, dan sta ik mezelf ook toe om een plekje op deze wereld in te nemen en daarmee komen dus alle fijne gevoelens meteen vrij. Dan mag ik er gewoon zijn!
Emil vertelde ook dat ik zo snel groei en hij zo verbaasd is hoe hard ik ontwikkel en hoe snel ik de dingen op pik. Allemaal fijne dingen om te horen. En in maart toch nog weer een keertje terug, maar ik denk zomaar dat het niet alleen voor mij meer is. We zien wel.
Het was in elk geval erg fijn. En dus zo fijn dat ik morgen voor mezelf kies. Na een bezoekje aan Emil lukt dat me altijd even erg goed. Ik heb gewoon geen zin om morgen naar een studiedag te gaan wat energie vreet en nooit ergens echt op slaat. Ik ga er zelfs gewoon open en eerlijk over zijn donderdag mochten er vragen over komen "Ik heb even voor mezelf gekozen."
Ga nu lekker naar bed, nog even Ierland foto's kijken en dan nog even Judging Amy ofzo. Morgen even uitslapen en even niksen. Lekker. Fijn. Goed.