Gisteren was zo'n fijne, bijzondere dag. Er waren wat kinderen ziek in de klas, zodat ik weer een kleine klasje overhield. De rekenles verliep standaard, maar daarna ging ik met de klas in de kring en legde ze de taalspellen uit. Normaal gesproken moeten er altijd kinderen doorheen blaten, maar dat viel erg mee. Na de gym mochten de kinderen in groepjes uiteen om de taalspellen te spelen. Het was zo gemoedelijk en knus.
's Middags zouden we handvaardigheid in de eigen groep hebben, gericht op het thema kleding. We zouden ze leren breien, haken, punniken, weven en als extra opdracht pompoenen laten maken. Ik zag er in eerste instantie tegenop, maar de middag was zo ingedeeld dat iedereen 20 minuten bij een onderdeel zat en dan als in een circuitvorm zou doordraaien. Het was ZO gezellig.
Vandaag na het werkuur wilde iedereen verder breien en haken en ik besloot om er maar aan toe tegeven. En 's middags wilde iedereen in plaats van tekenen nog steeds verder handwerken. Allemaal bovenbouw kinderen, inclusief de jongens, zaten gezellig bij elkaar te handwerken. Ik heb zo genoten. Het zijn dit soort momenten dat ik geniet van het voor de klas staan: geen strijden die gestreden moeten worden, maar gewoon harmonie.
's Middags zouden we handvaardigheid in de eigen groep hebben, gericht op het thema kleding. We zouden ze leren breien, haken, punniken, weven en als extra opdracht pompoenen laten maken. Ik zag er in eerste instantie tegenop, maar de middag was zo ingedeeld dat iedereen 20 minuten bij een onderdeel zat en dan als in een circuitvorm zou doordraaien. Het was ZO gezellig.
Vandaag na het werkuur wilde iedereen verder breien en haken en ik besloot om er maar aan toe tegeven. En 's middags wilde iedereen in plaats van tekenen nog steeds verder handwerken. Allemaal bovenbouw kinderen, inclusief de jongens, zaten gezellig bij elkaar te handwerken. Ik heb zo genoten. Het zijn dit soort momenten dat ik geniet van het voor de klas staan: geen strijden die gestreden moeten worden, maar gewoon harmonie.
 |